روستای کندلوس، کشف ماسوله مازندران در دل جنگلهای هیرکانی
روستای کندلوس کجاست و چرا باید به آنجا سفر کرد؟
روستای کندلوس در دل جنگلهای هیرکانی و در ارتفاعات البرز قرار گرفته و یکی از جاهای دیدنی مازندران است که هنوز هم بافت سنتیاش را حفظ کرده. تصور کنید خانههای سنگی و گلی که با پنجرههای چوبی رنگیشان مثل نقاشی از دل کوهها بیرون زدهاند. هوایی که هر بار نفس میکشی بوی خاک تازه و گلهای وحشی میدهد. همینهاست که کندلوس را به یکی از مکانهای منحصربهفرد برای سفر به روستاهای تاریخی ایران تبدیل کرده.
فاصلهاش از تهران فقط حدود ۲۰۰ کیلومتر است، یعنی اگر زود حرکت کنی، تا قبل از ظهر میتوانی بین خونههای قدیمی قدم بزنی و از باغهای سیب و گردو دیدن کنی. جادهاش هم که دیگر آسفالته شده، دیگر مثل قدیمها نیست که باید با نیسان یا پای پیاده میرفتی. حالا میتونی با ماشین شخصیات بیای و لذت ببری.
چطور به روستای کندلوس برسیم؟
برای رسیدن به روستای کندلوس چند مسیر جلوی رویتان است:
- مسیر اول از تهران: از جادهی چالوس بیایید و بعد از عبور از «کجور» و «نشتارود»، تابلوهای فرعی کندلوس را دنبال کنید. این مسیر حدود ۳ ساعت و نیم طول میکشد ولی منظرههای جنگلیاش عالیاند.
- مسیر دوم از کرج: از «نظرآباد» و «طالقان» رد شوید و به «مرزنآباد» برسید، از آنجا به سمت «کلاردشت» بپیچید و بعد کندلوس. این مسیر کوتاهتر است ولی پیچهای تندی دارد.
- مسیر سوم از مازندران: اگر اصلاً ساکن شرق استان هستید، از «بابل» به «نشتارود» بیایید و بعد ۳۵ کیلومتر جادهی کوهستانی را بالا بروید.
بهترین زمان سفر؟ بهار و تابستان که هوا خنک است و شبها برای خوابیدن نیاز به پتوی گرم دارید. پاییز هم که دیگر باغها طلایی میشوند و عکسبرداری در این روستا یه حس دیگهای دارد. زمستان فقط بروید اگر برفبازی دوست دارید چون جاده لغزنده میشود.
جاهای دیدنی داخل و اطراف روستای کندلوس
۱. موزهی مردمشناسی کندلوس
کندلوس یکی از اولین روستاهای ایران است که موزهی روستایی راهانداخت. داخل خانهی قدیمی «ملا علی اکبر» میتوانید وسایل کشاورزی، پوشاک محلی، ظروف مسی و حتی دفترهایی را ببینید که بچههای روستا صد سال پیش درس میخواندند. ورودیاش فقط ۱۵ هزار تومان است و خانم «فاطمه» که نگهبان موزه است با لهجهی شیرینش برایتان از هر وسیلهای قصه میگوید.
۲. آبشار گورکِلا
فقط نیم ساعت پیادهروی از مرکز روستا، به آبشاری میرسید که توی جنگلهای بلوط پنهان شده. ارتفاعش حدود ۲۰ متر است و در تابستان میتوانید زیر آن آبتنی کنید. یادتان نرود کفش کوه مناسب بپوشید چون مسیر سنگریزه دارد.
۳. باغهای پلکانی گردو
کندلوس را به «دهکدهی گردو» هم میشناسند. باغهای پلکانی که از ارتفاع ۱۸۰۰ متری شروع میشوند تا ۲۲۰۰ متر ادامه دارند. اگر مرداد ماه بیایید میتوانید در تور گردوچینی شرکت کنید و با کشاورزان محلی کار کنید. این تجربه بخشی از گردشگری روستایی است که فقط در چند نقطهی ایران پیدا میشود.
۴. قلهی دالکُمِب
برای دوستداران صخرهنوردی، دیوارهی آهکی دالکمب در ۱۰ کیلومتری شرق روستا یکی از بهترین مکانهای ایران است. اگر هم حرفهای نیستید، میتوانید تا پناهگاه ۲۶۰۰ متری بالا بروید و از بالا نمای روستای کندلوس و درههای سرسبز را ببینید.
کجا بمانیم و چه بخوریم؟
خبر خوب اینکه میتوانید شب را در همان خانههای قدیمی بمانید. بیش از ۴۰ خانهی روستایی با مجوز گردشگری آمادهی پذیراییاند. قیمتشان هم مناسب است: شبی حدود ۳۵۰ تا ۵۵۰ هزار تومان برای یک اتاق دوبل که صبحانهی محلی هم داخلش است. برای رزرو بهتر است قبلاً با «انجمن گردشگری کندلوس» تماس بگیرید یا در صفحهی اینستاگرامشان دایرکت بدهید.
اگر دلتان کمپینگ میخواهد، بالای آبشار گورکلا چمنزارهایی هست که اهالی اجازهی چادر زدن میدهند. فقط زبالههایتان را جمع کنید تا طبیعت بماند برای نسل بعدی.
غذا؟ حتماً کبک ترشکبک را توی دیگ سفالی امتحان کنید. گوشت کبک با رب انار محلی و گردوی تازه طعمی دارد که تا حالا نچشیدهاید. پیشغذایش هم آش ترهکوهی است که با سبزیهای کوهی درست میشود. اگر گیاهخوارید، میرزا قاسمی گیلانی با بادمجانهای دودی روستا را از دست ندهید.
چه وسایلی ببریم و چه نکاتی را رعایت کنیم؟
- کفش کوه سبک، عینک آفتابی و کرم ضدآفتاب SPF بالا
- کارت ملی برای تحویل گرفتن اقامتگاه
- پول نقد، چون دستگاه کارتخوان همهجا نیست
- باطری اضافه پاوربانک؛ برق روستا گاهی قطع میشود
- ظرف آبپاکن برای کاهش زبالهی پلاستیکی
یادتان باشد که این روستا خانهی ۲۵۰ خانوار است، نه یک پارک تفریحی. پس صدای موسیقی را پایین بیارید، لباسهای نامناسب نپوشید و از مردم قبل از عکس گرفتن اجازه بگیرید.
اگر اهل عکاسیاید، ساعت طلایی بین ۶ تا ۷ صبح و ۵ تا ۶ عصر نور دلانگیز دارد. در این ساعتها کوچههای سنگی و پنجرههای رنگی ترکیب بینظیری برای قاب دوربینتان میسازند.
برنامهی سفر پیشنهادی برای یک اردوی ۲ روزه
روز اول: حرکت ساعت ۵ صبح از تهران، رسیدن ساعت ۹ به کندلوس، صبحانهی محلی در خانهی «مادر شادروان»، بازدید از موزه، پیادهروی تا آبشار گورکلا، ناهار در کنار آبشار، بازگشت و استراحت. عصر رفتن به باغ گردو و شرکت در مراسم چای داغ محلی. شام کبک ترشکبک و خواب در خانهی بومگردی.
روز دوم: صبح زود صعود سبک تا قلهی دالکمب، صبحانه در طبیعت، برگشت ساعت ۱۱، خرید روغن گردوی کندلوس و عرق ترهکوهی از فروشگاه تعاونی روستا، حرکت به سمت تهران ساعت ۱۳ و رسیدن عصر.
جمعبندی: چرا کندلوس باید در فهرست سفر شما باشد؟
در دنیایی که خیلی از روستاها یا خالی از سکنه شدهاند یا به شهرهای کوچک تبدیل شدهاند، روستای کندلوس هنوز زندگی اصیلش را حفظ کرده. اینجا فرصتی است تا هم طبیعت بکر جنگلهای هیرکانی را ببینید، هم با فرهنگ روستایی ایران آشنا شوید، بدون اینکه مجبور باشید امکانات اولیه را فدا کنید.
پس کی کیفتان را میبندید؟ اگر سوالی دربارهی رزرو اقامتگاه یا مسیرهای فرعی دارید، در بخش نظرات بنویسید تا تجربیات شخصیام را با شما درمیان بگذارم. سفر خوش!
